Fanfic ή webnovelas, τι προτιμάτε να διαβάζετε στο ίντερνετ;

Οι webnovelas γενικά μ' αρέσουν. Εξαρτάται κι απ' το περιεχόμενο, αλλά όσες έχω διαβάσει μ' έχουν διασκεδάσει ακόμα κι αν δεν ήταν καλές.
Τα fanfic με κάνουν να σκέφτομαι: οι ήρωες ενός σεναριογράφου του ανήκουν ή από την στιγμή που τους εκθέτει γίνονται κτήμα του κοινού; Κι αν ο συγγραφέας ενός fanfic έχει προσλάβει λάθος τον χαρακτήρα ; Αυτό μπορεί να είναι υποκειμενικό; Δεν έχω διαβάσει ποτέ ολοκληρωμένο fanfic αλλά έχει τύχει να πέσει το μάτι μου σε απόσπασμα και να σκεφτώ: "μα ο πατέρας δε γίνεται να ζητά συγνώμη, δεν είναι τέτοιος χαρακτήρας"! Αντιθέτως απ' τον ίδιο τον δημιουργό δεχόμαστε πιο εύκολα κάτι που μπορεί να δείχνει ασυνεπές. Αυτός ξέρει .
Επειδή είναι δύο σεντονάτα είδη, δυσκολεύομαι τα διαβάσω απευθείας από τον υπολογιστή, εκτός κι αν τι να πω, ο συγγραφέας είναι εξαιρετικό ταλέντο και ο τρόπος γραφής του συναρπαστικός από την πρώτη γραμμή. Παλιότερα τύπωνα αρκετό μέρος τους. Πολύ παραδοσιακή, τι να κάνουμε ακόμα είναι πιο ξεκούραστο να διαβάζεις από το χαρτί.

Προτιμώ τις webnovelas γιατί είναι κάτι διαφορετικό από την αρχή. Να παίρνουν έτοιμους ήρωες είναι λίγο ξαναζεσταμένη σούπα, χάνεται μάλιστα ο ενθουσιασμός να γνωρίσουμε το χαρακτήρα μέσα από καταστάσεις. Αν τον γνωρίσουμε μέσα από διαφορετικές καταστάσεις που τον έπλασαν αρχικά, αντιδρά διαφορετικά. Συμφωνώ ότι υπάρχει κι ο κίνδυνος να μην προσλάβει σωστά τον χαρακτήρα του ο συγγραφέας του fanfic.
Το σεντόνι είναι όντως πρόβλημα! Ειδικά όταν οι συγγραφείς κάθονται κι εξηγούν το παραμικρό ή επαναλαμβάνονται. Το είχα πάθει κι εγώ όταν έγραφα webnovela. Ξεχνούσα ότι είχα βάλει τους ήρωες ήδη σε μια κατάσταση και τους ξαναέβαζα! Έτσι ο αναγνώστης διάβαζε τα ίδια και τα ίδια.

Το έργο ενός σεναριογράφου του ανήκει έως 50 χρόνια μετά το θάνατό του. Μετά δεν ισχύουν τα πνευματιικά δικαιώματα. Αλλά οι συγγραφείς συχνά δεν θα στραφούν εναντίον των συγγραφέων fanfic διότι διαφημίζουν τα έργα τους. Δεν τους πειράζει αν πάρουν απλά τους χαρακτήρες, αρκεί να μην αντιγράψουν αυτούσιο το έργο. Ή να μην κάνουν εμπόριο Το "50 αποχρώσεις του γκρι" ήταν fanfic με πρωταγωνιστές τον Έντουαρντ και τη Μπέλα από το "Twilight' Όταν όμως το διάλεξαν να εκδοθεί (δεν υπάρχει δικαιοσύνη στον κόσμο, γι'αυτό εκδόθηκε τέτοια κακογραμμένη πατάτα) η συγγραφέας του άλλαξε τα ονόματα και λεπτομέρειες ηρώων για να μη φάει μήνυση από την συγγραφέα του Twilight. Κράτησε όμως τα βασικά κομμάτια (πρωταγωνίστρια αθώα έως τραγικά χαζή και πρωταγωνιστής σχιζοφρενής, βίαιος με ευαισθησίες κατα βάθος)

Αλμοδοβαρεμένη wrote:

Το σεντόνι είναι όντως πρόβλημα! Ειδικά όταν οι συγγραφείς κάθονται κι εξηγούν το παραμικρό ή επαναλαμβάνονται. Το είχα πάθει κι εγώ όταν έγραφα webnovela. Ξεχνούσα ότι είχα βάλει τους ήρωες ήδη σε μια κατάσταση και τους ξαναέβαζα! Έτσι ο αναγνώστης διάβαζε τα ίδια και τα ίδια.

Ξέρεις, αλλιώς βλέπει μια webnovela αυτός που την γράφει και αλλιώς αυτός που την διαβάζει. Όταν γράφουμε κάτι είμαστε λίγο πιο σχολαστικοί από τον αναγνώστη, μπορεί να ρίξουμε μια ματιά στα προηγούμενα κεφάλαια για να συνδεθούμε κ.λπ. Αυτός που θα διαβάσει ένα κεφάλαιο και μετά από έναν μήνα το επόμενο το πιθανότερο είναι να μην προσέξει ότι μια παρόμοια κατάσταση έχει περιγραφεί 10 επεισόδια πιο πίσω. Και φυσικά για τον αναγνώστη που δεν ξέρει πάντα τι μπορεί να έχει στο μυαλό ο συγγραφέας μια εξέλιξη μπορεί να είναι έκπληξη. Ενώ για αυτόν που γράφει έκπληξη μπορεί να είναι η αντίδραση του αναγνώστη σε κάτι.
Σε κάθε περίπτωση για να γράψει κάποιος μια αξιοπρεπή webnovela πέρα απ' το όποιο ταλέντο χρειάζεται χρόνος και οργάνωση: να φτιαχτούν χαρακτήρες με βάθος και συνέπεια, πλάνο σημαντικών εξελίξεων μέχρι το τέλος, γνώση της εποχής όπου διαδραματίζεται η ιστορία.

Αλμοδοβαρεμένη wrote:

Το έργο ενός σεναριογράφου του ανήκει έως 50 χρόνια μετά το θάνατό του. Μετά δεν ισχύουν τα πνευματιικά δικαιώματα. Αλλά οι συγγραφείς συχνά δεν θα στραφούν εναντίον των συγγραφέων fanfic διότι διαφημίζουν τα έργα τους.

Στη θέση τους δε θα αντιδρούσα από περιέργεια: "για δω πώς μου τον σκότωσε τον χαρακτήρα μου" .

Αλμοδοβαρεμένη wrote:

Το "50 αποχρώσεις του γκρι" ήταν fanfic με πρωταγωνιστές τον Έντουαρντ και τη Μπέλα από το "Twilight' Όταν όμως το διάλεξαν να εκδοθεί (δεν υπάρχει δικαιοσύνη στον κόσμο, γι'αυτό εκδόθηκε τέτοια κακογραμμένη πατάτα) η συγγραφέας του άλλαξε τα ονόματα και λεπτομέρειες ηρώων για να μη φάει μήνυση από την συγγραφέα του Twilight. Κράτησε όμως τα βασικά κομμάτια (πρωταγωνίστρια αθώα έως τραγικά χαζή και πρωταγωνιστής σχιζοφρενής, βίαιος με ευαισθησίες κατα βάθος)

Μα τι μπούρδα πραγματικά .

mel wrote:

Σε κάθε περίπτωση για να γράψει κάποιος μια αξιοπρεπή webnovela πέρα απ' το όποιο ταλέντο χρειάζεται χρόνος και οργάνωση: να φτιαχτούν χαρακτήρες με βάθος και συνέπεια, πλάνο σημαντικών εξελίξεων μέχρι το τέλος, γνώση της εποχής όπου διαδραματίζεται η ιστορία.

Ναι, η οργάνωση είναι πολύ σημαντικότερη της έμπνευσης και της βασικής ιδέας. Ακόμη κι ένα διήγημα πρέπει να μείινει στην άκρη για λίγο και μετά ξανά πιάσιμο και δούλεμα . Γι'αυτό πολλοί κολλάνε όταν γράφουν και δεν προχωρούν. Τα διορθώνουν 40 φορές.