Αδιάφοροι χαρακτήρες σε μυθιστορήματα.

Φυσικά δεν χρειάζεται να είναι κάποιος σούπερ χαρισματικός για να μας ενδιαφέρει αλλά ήθελα πολύ να μου προκαλέσουν περισσότερο συναίσθημα:

1. Η Λεονόρα από την κόρη την Αυστραλίας. Ναι πέρασε ένα παιδικό σοκ, μια δύσκολη παιδική ηλικία γενικά, είναι καλή και ενδιαφέρεται για τους Αβορίγινες αλλά μου έκανε τόσο καλή βαρετή πρωταγωνίστρια τηλενουβέλας... Η συγγραφέας έδωσε περισσότερη σημασία στον Τζέιμι, πιστεύω.

2. Η Λούσι από το Ένα δωμάτιο με θέα. Τόοοσο τυπική Αγγλίδα της εποχής της που μέχρι και στο σημείωμα της μεταφράστριας αναφέρεται πως αν δεν ήταν η ενασχόλησή της με το πιάνο θα ήταν αδιάφορη. Ακόμα και μ' αυτό δεν μου πέρασε το πάθος και την εσωτερική της ένταση. Και πάλι ο Τζωρτζ Έμερσον είχε απείρως περισσότερο ενδιαφέρον.

Θα ελεγα την Ανασταζια απο το "Πενηντα αποχρωσεις του γκρι",αν και αυτη πιο πολυ την εχω στις εκνευριστικες/που χαζοφερνουν πρωταγωνιστριες.

paola wrote:

Θα ελεγα την Ανασταζια απο το "Πενηντα αποχρωσεις του γκρι",αν και αυτη πιο πολυ την εχω στις εκνευριστικες/που χαζοφερνουν πρωταγωνιστριες.

Απορία το 'χω πώς κατάφερε η "συγγραφέας" να την κάνει τόσο βαρετή κι ηλίθια. Λένε, όμως, ότι αντέγραψε τη Μπέλα Σουάν από το "Λυκόφως".

Όταν διάβαζα το "Νησί" της Βικτώρια Χίσλοπ, βρήκα όλη την οικογένεια Πετράκη αδιάφορη. Ο πατέρας ήταν ο τυπικός καλός οικογενειάρχης-μεροκαματιάρης, η μάνα μια αξιοσέβαστη δασκάλα κι οι κόρες σεμνή, εργατική, χαμηλοβλεπούσα η μία και ματαιόδοξη τσαπερδόνα η άλλη. Κλισέ μέχρι χασμουρητού. Το βιβλίο είχε ενδιαφέρον εξαιτίας του ιστορικού-κοινωνικού πλαισίου, τίποτα παραπάνω.

Έλενα, από το Μονοπάτι των αρωμάτων. Άλλη μια με τη βαρετή καλοσύνη του τύπου "επιμένω για ένα μισάωρο πως δεν ήταν ανάγκη να μου πάρετε δωρο". Απλώς σκάσε!
Επίσης θα ήθελα ο ήρωας να είχε περισσότερες αποχρώσεις. Είναι πληγωμένος καλός, έντιμός, μονοκόμματος. Τελεία.
Το τέλος δε μου άρεσε.

Spoiler:

Ισιδώρα από το μυθιστόρημα "Το νησί του έρωτα και της φωτιάς" της Αγγελικής Κακανιάρη.
Η Ισιδώρα περνά ένα σωρό περιπέτειες γιατί οι άλλοι την τραβολογούν από δω κι από κει. Η ίδια δεν έχει κανένα χαρακτηριστικό, πλην ότι είναι Ισπανίδα αριστοκρατικής γενεάς. Ξεχνιέται πανεύκολα.