Τι διαβάζετε αυτή την περίοδο;

Αλμοδοβαρεμένη wrote:

mel wrote:

Αλμοδοβαρεμένη έχεις διαβάσει την Δόνια Μπάρμπαρα;

Όχι ακόμη, περιμένει στην ουρά. Η αλήθεια είναι πως το αναβάλλω περισσότερο σε σχέση με άλλα βιβλία διότι θα μου βγάλει την πίστη να το διαβάσω. Μια ματιά που το έριξα, δεν είναι απλώς στα ισπανικά, αλλά χρησιμοποιεί πολλούς βενεζολάνικους ιδιωματισμούς. Έχει επεξηγηματικό λεξιλόγιο στο τέλος, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να τρέχω από τη μία σελίδα στην άλλη και ταυτόχρονα να έχω ανοιχτό το google translator αφού δεν είμαι και στο ανώτερο επίπεδο γνώσης της ισπανικής. Θα το πιάσω όταν αισθανθώ γενναία
Εσύ το 'χεις διαβάσει;

Το έχω διαβάσει και νομίζω πως είναι λίγο δύσκολο να γίνει "εμπορική" σειρά. Η τηλενουβέλα πιστεύω θα είναι πολύ διαφορετική.

paola wrote:

Μεταξυ αλλων,διαβασα και το βιβλιο "Η σκλαβα Ιζαουρα",το οποιο ειχα πολυ καιρο στα αδιαβαστα.
Το αγορασα γιατι μου ξυπνησε μνημες απο την ομοτιτλη σειρα η οποια παιζοταν στα μεσα '80'ς,οταν ημουν παιδι.
Το βιβλιο μου θυμισε πολυ θεατρικο,και την υποθεση την βρηκα πολυ απλη,αν και καταλαβαινω οτι την εποχη που πρωτοκυκλοφορησε,ηταν αλλες οι συνθηκες,και γι'αυτο εκανε επιτυχια.
Ηταν καλο ομως. Απλο,αλλα μου αρεσε.
Το βιβλιο ειναι απο τις εκδοσεις "Ωκεανος" και εχει ομορφο εξωφυλλο.

Μόλις το άρχισα. Το βρήκα και στα πορτογαλικά, είπα να δοκιμάσω την τύχη μου , ελάχιστες λέξεις έπιασα μόνο και το πήρα στα ελληνικά. Απλοϊκό σαν το "Άγρια Καρδιά" και το "La Mentira" της Καριδάδ Μπράβο Άδαμς, να υποθέσω; Κατάφεραν να μείνουν κλασσικά όμως, μπράβο τους.

Καμια συγκριση με το "La mentira" και το  "Αγρια καρδια".Aυτα τα δυο μου αρεσαν πολυ και ειχαν και πλοκη.Η "Σκλαβα Ιζαουρα" ηταν πολυ πολυ απλο βιβλιο.

Χθες άρχισα το "διακοπές στο Παρίσι" του Σώμερσετ Μωμ. Μου το χάρισε ένας φίλος, δεν έχω ξαναδιαβάσει άλλο βιβλίο αυτού του συγγραφέα. Μόνο το πρώτο κεφάλαιο διάβασα, συμπαθητικό φαίνεται.

Διαβαζω "Η Βασιλισσα του Νοτου" ! Βλεπω και ομοιοτητες,αλλα και πολλες διαφορες με την σειρα. 
Ωραιο ειναι!

Άρχισα την Μεγάλη θυσία του Ντίκενς. Ήταν απ' τα βιβλία που είχα κάτι αιώνες στην βιβλιοθήκη και δεν τολμούσα να τα διαβάσω. Αλλά όλα μια απόφαση είναι .

Κι εγω αφηνω βιβλια αδιαβαστα για μεγαλο διαστημα.Κακη συνηθεια.
Τελειωσα τη "Βασιλισσα του Νοτου", (ωραιο ηταν) ,και αφου ειμαι ακομα σε corazon salvaje mood,επιασα να ξαναδιαβασω την "Αγρια καρδια".
Το ειχα αγορασει και διαβασει μολις ειχε κυκλοφορησει,και μου ειχε αρεσει πολυ.Τοτε ομως δεν ειχα δει την σειρα.Τωρα που την εχω δει,το διαβαζω με καινουργιο ενδιαφερον. 

Άρχισα να διαβάζω την Anne of Green Gables και μου αρέσει πολκύ μέχρι στιγμής ο χαρακτήρας της ζωηρής και φαντασιόπληκτης πιτσιρίκας. Αλλά γιατί μου θυμίζει τη Φλορισιέντα Μήπως για το κόκκινο μαλλί κι ότι δε βάζει γλώσσα μέσα;

Το κανονικό βιβλίο; Tι τύχη, εδώ μόνο περιλήψεις κυκλοφορούν . Αχ γιατί να μην είμαι εξπέρ σε αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά και ρώσικα ;

Αλμοδοβαρεμένη wrote:

Αλλά γιατί μου θυμίζει τη Φλορισιέντα Μήπως για το κόκκινο μαλλί κι ότι δε βάζει γλώσσα μέσα;

Το είχε γυρίσει και σε κόκκινο η Φλορισιέντα; Εγώ καστανή τη θυμάμαι .

Λατρευω την Αννα των Αγρων!!! Πριν καμια 20αρια χρονια,ειχα βρει ολα τα βιβλια της σειρας στα ελληνικα.
6 στο συνολο συν ενα special με χριστουγεννιατικες ιστοριες,το οποιο πηρα αργοτερα.
Τα εχω διαβασει πολλες φορες,τα αγαπω πολυ,και το σκεφτομουν τελευταια οτι θελω να κανω μια επαναληψη.

Κάθε βιβλίο είναι συνέχεια του προηγούμενου; Αν η σειρά ξεκινά με την Άννα στα 13, σε ποια φάση της ζωής της τελειώνει;

Ναι ειναι συνεχειες.Ξεκιναει οπως στην σειρα,απο  μικρο κοριτσι καλυπτει τα εφηβικα της χρονια,την φοιτηση στο κολλεγιο, τον γαμο της με τον Γκιλμπερτ και τα παιδια που κανουν.

Ωραία, άρα είχε happy end .

Ναι! Υπηρξαν φυσικα και τα ασχημα αλλα ειχε happy end. Πολυ ομορφα και πολυ νοσταλγικα βιβλια.Κριμα που δεν τα εκδιδουν πια.

mel wrote:

Το κανονικό βιβλίο; Tι τύχη, εδώ μόνο περιλήψεις κυκλοφορούν No

To κανονικό, στ' αγγλικά. Μερικές λέξεις χρειάζονται google translator αλλά γενικά κυλάει εύκολα, είναι και παιδικό.

mel wrote:

Το είχε γυρίσει και σε κόκκινο η Φλορισιέντα; Εγώ καστανή τη θυμάμαι scratch

Μάλλον έκανα συνειρμούς. Θυμήθηκα τη Φλορ λόγω φλυαρίας και μετά τη Μελίτα το φλογερό κορίτσι που είχε παρόμοιο χαρακτήρα και το κατακόκκινο μαλλί :

paola wrote:

uot;paola"]Ναι ειναι συνεχειες.Ξεκιναει οπως στην σειρα,απο μικρο κοριτσι καλυπτει τα εφηβικα της χρονια,την φοιτηση στο κολλεγιο, τον γαμο της με τον Γκιλμπερτ και τα παιδια που κανουν.

Θαυμάσια! Ο χαρακτήρας της Ανν έχει πολύ ενδιαφέρον και θα ήθελα να τη δω να εξελίσσεται. Να μη μείνω στα παιδικά της χρόνια μόνο. Αν βέβαια μπορέσω να βρω τις συνέχειες. 6 βιβλία με πρωταγωνίστρια την ίδια την Ανν; Διότι στο goodreds αναφέρονται 9 βιβλία στη σειρά αλλά μάλλον τα 3 τελευταία έχουν πρωταγωνιστές τα παιδιά της.

Αλμοδοβαρεμένη wrote:

mel wrote:

Το είχε γυρίσει και σε κόκκινο η Φλορισιέντα; Εγώ καστανή τη θυμάμαι scratch

Μάλλον έκανα συνειρμούς. Θυμήθηκα τη Φλορ λόγω φλυαρίας και μετά τη Μελίτα το φλογερό κορίτσι που είχε παρόμοιο χαρακτήρα και το κατακόκκινο μαλλί :

Δεν είναι και ό,τι πιο πρωτότυπο αυτές οι ηρωίδες, έτσι ; Αλλά η Άννα ξεχωρίζει για την φαντασία-φαντασιοπληξία της και τον δυνατό της χαρακτήρα.

Αλμοδοβαρεμένη wrote:

Θαυμάσια! Ο χαρακτήρας της Ανν έχει πολύ ενδιαφέρον και θα ήθελα να τη δω να εξελίσσεται. Να μη μείνω στα παιδικά της χρόνια μόνο. Αν βέβαια μπορέσω να βρω τις συνέχειες. 6 βιβλία με πρωταγωνίστρια την ίδια την Ανν; Διότι στο goodreds αναφέρονται 9 βιβλία στη σειρά αλλά μάλλον τα 3 τελευταία έχουν πρωταγωνιστές τα παιδιά της.

Πραγματικα και για μενα,ειναι απο τους top αγαπημενους μου χαρακτηρες.
Ναι,επειδη το ειχα ψαξει κι εγω παλια οντως πρωταγωνιστουν τα παιδια τους στα τελευταια τρια βιβλια.Τα οποια δεν κυκλοφορησαν εδω απ'οσο γνωριζω.

Διαβάζω κι εγώ την Άννα των αγρών στα αγγλικά. Το προσπαθώ δηλαδή γιατί σε κάθε πρόταση έχω δέκα άγνωστες λέξεις . Τελείωσα το πρώτο κεφάλαιο και λέω να το πάω λίγο αργά γιατί και η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή. Έχω επίσης να κάνω μια αντιστοιχία, η κυρία Ρέιτσελ θυμίζει πολύ την κυρά παπαδιά από το Καφέ της χαράς .

Πρέπει να είναι αγγλικά των Καναδών, ιδιωματισμοί, γιατί πολλές λέξεις δεν τις έχω ξαναδει ούτε στα βρετανικά αγγλικά ούτε στα αμερικάνικα.
Η κυρία Ρέιτσελ έχει πολύ πλάκα. Εμένα μου θύμισε ο δάσκαλος της Άννας τη δασκάλα από το Καφέ της Χαράς τη στρίγγλα. Γιατί βρήκε την καινούργια μαθήτρια, την Άννα, να την τιμωρεί για όλα, ακόμη και γι'αυτά που έκαναν κι οι άλλοι μαθητές.

Έλα . Διάβασα και το δεύτερο κεφάλαιο, είναι διασκεδαστικό αν και με δυσκολεύει κάπως. Ανοίγουμε νέο θέμα αν έχεις όρεξη για ανάλυση .

mel wrote:

Έλα . Διάβασα και το δεύτερο κεφάλαιο, είναι διασκεδαστικό αν και με δυσκολεύει κάπως. Ανοίγουμε νέο θέμα αν έχεις όρεξη για ανάλυση .

Ω, ναι!

Διαβάζω τις Φυλετικές θεωρίες στην Ελλάδα -προσλήψεις και χρήσεις στις επιστήμες, την πολιτική, τη λογοτεχνία και την ιστορία της τέχνης κατά τον 19ο και 20 αιώνα (αυτό μ' αρέσει μ' αυτά τα βιβλία, ξέρεις τι παίρνεις ). Δύο από τους συγγραφείς δε μου είναι συμπαθείς (δε θυμάμαι ακριβώς γιατί ), πάντως είναι μια σημαντική καταγραφή.

Άρχισα το Όνειρο του Κέλτη, του Λιόσα. Αφορά τη ζωή ενός Ιρλανδού που θαύμαζε την Βρετανική Αυτοκρατορία μέχρι που ανακάλυψε την αλήθεια για την αποικιοκρατία, στράφηκε εναντίον της και πήρε μέρος στον ιρλανδικό αγώνα. Είναι ιστορικό μυθιστόρημα.

Από χτες διαβάζω το "Ανάμεσα σε τρεις γυναίκες" του Γρηγορίου Ξενόπουλου που δανείστηκα από τη δημοτική βιβλιοθήκη. Είναι ανάλαφρο και διαβάζεται εύκολα. Ψάχνοντας στο ίντερνετ πριν το διαβάσω είδα ότι είχε γίνει και σίριαλ στην κρατική τηλεόραση με τον Πρέκα και την Ανδριανού - πράγμα που δεν γνώριζα - και ότι είχε γίνει σίριαλ και ένα άλλο έργο του η "Λάουρα" (με Τζομπανάκη και Κιμούλη). Αυτό το τελευταίο δεν ξέρω αν θα το δανειστώ γιατί κάποιοι αναγνώστες λένε ότι πρέπει να ανατρέχεις συνέχεια στο γλωσσάρι καθώς έχει πολλές λέξεις που δεν είναι γνωστές και αυτό είναι λίγο κουραστικό (εκτός αν είσαι από τη Ζάκυνθο φαντάζομαι).

Παλια στην Ερτ οντως ειχαν γινει σειρες καποια απο τα βιβλια του Ξενοπουλου.Αν και το "Αναμεσα σε τρεις γυναικες" δεν το εχω ακουσει ως σειρα.
Εχω διαβασει κι εγω καποια δικα του,μεταξυ και αυτων και την "Λαουρα". Να πω την αληθεια δεν θυμαμαι αν με δυσκολεψαν πολυ οι λεξεις.Αρκετες τις καταλαβαινα γιατι προερχονται απο τα ιταλικα,και γνωριζω λιγα. Η "Λαουρα" παντως καλο ηταν.
Εγω διαβαζω τωρα "Η κλεφτρα των βιβλιων".Ειμαι στη μεση και ειναι πολυ ωραιο.